طبق یک سنت غلط اجتماعى، نوزادان و کودکان چاق مایه مباهات پدر و مادر هستند و این مسئله باعث شده فرزندان با وزن ایده آل و پایین براى خوردن بیش از حد تحت فشار قرار گیرند. بارها مشاهده شده فرزندانى با وزن ایده آل توسط پدر و مادرشان مراجعه کردند و تقاضاى داروهاى اشتهاآور یا رژیم هاى مخصوص براى افزایش وزن داشتند. بایستى توجه داشت که نیاز به انرژى در سنین مختلف رشد کودکان بسیار متفاوت است به طورى که در سال هاى اول زندگى با توجه به رشد سریع میزان نیاز بیشتر است و بنابراین میزان مصرف مواد غذایى توسط کودک بالاست. با افزایش سن با توجه به کاهش سرعت رشد، نیاز کودک به انرژى کاهش مى یابد و پدران و مادران نبایستى انتظار داشته باشند که فرزندانشان به همان میزان قبلى مصرف مواد غذایى داشته باشند. بایستى توجه داشت که حجم معده کودکان در سنین پایین کوچک است و گنجایش حجم زیاد مواد غذایى را ندارد بنابراین بایستى سعى شود مقدار غذاى کم ولى در وعده هاى زیاد به کودک داد.
براى پیشگیرى و درمان عادات بد غذایى در کودکان بایستى ابتدا پدران و مادران آشنایى کافى با عادات طبیعى کودک داشته باشند، چیزى که به عنوان رفتارهاى فطرى از آنها یاد مى شود. کودکان دوست دارند غذا را با دقت بخورند و با انگشتانشان با غذا بازى کنند. آنها غذاهاى گرم را بر سرد ترجیح مى دهند و معمولاً به مدت ? تا ده دقیقه سر سفره مى نشینند و سپس آن را ترک کرده و دوباره برمى گردند. کودکان پس از سیر شدن، غذا را به اطراف پخش مى کنند و در این حالت به نظرات دیگران کمتر اهمیت مى دهند. آنها در غذا خوردن از پدر، مادر، برادر و خواهر خود تقلید مى کنند بنابراین اولین قدم اصلاح رفتارهاى تغذیه اى در خود پدران یا مادران است. والدین بایستى بدانند موارد ذکر شده جزء عادات طبیعى کودک است.
براى اصلاح عادات بدغذایى در کودکان ذکر این نکته ضرورى است که کودک بایستى در یک محیط آرام و بدون تنش و کاملاً شاد تغذیه شود. مهمترین علت بدغذایى کودکان ترس و نگرانى است. ترس از دعوا کردن، ترس از اصرار پدر و مادر براى غذا خوردن و نگرانى از خرابکارى در حین غذا خوردن مثل ریختن آب یا غذا روى زمین و موارد دیگر. براى اصلاح عادات بدغذایى توصیه هاى زیر مفید خواهد بود:
?- عدم اصرار و اجبار براى کودک در جهت مصرف بیش از حد مواد غذایى ?- در نظر گرفتن جایزه براى کودک جهت خوردن باعث انتظار بیش از حد شده و در صورت عدم وجود جایزه غذا نمى خورد. ?- تبدیل مواد غذایى به اشکال ساده و راحت تر (به طور مثال کودکان مصرف گوشت چرخ کرده را بر حالات دیگر گوشت ترجیح مى دهند.) ?- سعى شود قاشق فرزندان از نوع گودتر انتخاب شود تا احتمال ریختن غذا از آن کمتر باشد. ?- قاشق و لیوان و بشقاب سبک و نشکن انتخاب شود. ?- سعى شود از قاشق هایى که به کودکان با آنها دارو داده شده براى مصرف غذاها استفاده نشود، چرا که خاطرات بد ناشى از بیمارى در تغذیه کودک تاثیرگذار است. ?- کودک بایستى آموزش داده شود که خودش غذا بخورد و فقط زمانى که خسته شد توسط والدین کمک شود. ?- در بین اعضاى خانواده بایستى فردى که نزدیک ترین ارتباط عاطفى با کودک دارد به وى غذا دهد. ?- براى کودک ساعات و مکان هاى مشخص براى تغذیه در نظر گرفته شود و سعى شود این ساعات به هم نخورد. ?? - از دادن میان وعده هاى شیرین و پرچرب به کودک پرهیز شود، چرا که روى اشتهاى کودک تاثیر مى گذارد .??- اجازه دهیم کودکان ما در مورد زمان سیر شدن، خودشان تصمیم بگیرند. ??- از دادن مواد غذایى آماده مثل کیک و پفک و چیپس و... حداقل تا ? ساعت قبل از وعده غذایى اصلى به کودک داده شود تا تاثیرى بر اشتهاى کودک نداشته باشد.